Women’s invisible burden: The struggle for dignified and meaningful livelihoods in the informal sector in Lao PDR

[Press Release]

Photo: UN Women/Yoomi Jun

English | ພາສາລາວ

Vientiane, Lao PDR — Every morning, Mrs. Khong rises before dawn to prepare the morning meal and tidy her modest home for her family in Vientiane, the capital of Lao PDR. As her husband and young children awake, she already has several hours of work behind her and hurries to the local market to set up her small, road-side stall selling fresh fruit and snacks, in time to catch the morning rush of customers. Mrs. Khong is worried. There have been rumours that the market will be developed and that she will be forced out or won’t be able to pay the increased rent for her stall. Her husband earns a small income labouring and without her small business, she and her husband will struggle to keep their girls in school and put food on the table.

As a hard-working entrepreneur, Mrs. Khong is already making plans for the worst. “If the rent prices go up again, many of us can’t stay here. We will have to go to another market and start over. I feel like the market authorities don’t care about us,” Mrs. Khong says.

Mrs. Khong is not alone in her struggle and anxiety for a dignified and stable livelihood to support her family. Millions of women around the world are still struggling with the economic and social dimensions of gender inequality. Put simply, women are not equal in the workplace and are still fighting for their equal rights to a good job, fair pay, safe working conditions, an adequate pension in old age, healthcare and safe water.

The small-scale business sector in Vientiane is dominated by Lao women like Mrs. Khong, who represent more than 90 per cent of vendors in fresh food markets across the country. The women of Laos are subject to the same economic and social inequalities faced by millions of female market-vendors around the world who tenuously eke out a living in the informal business sector.

According to the Gender Resource Information and Development Centre under Lao Women’s Union, a lack of education and economic opportunities, and limited access to resources drive women into the informal sector and small-scale enterprises. The vast majority of these women fall into one or more vulnerable groups: ethnic minorities, informal workers, poor, educated at a low level, living with disabilities or residing in remote areas. These women encounter even greater obstacles to decent jobs, services and other fundamentals of well-being.

A recent push by the Government of Lao PDR to improve women’s economic position is evident in its National Strategy for the Advancement of Women, aimed at promoting women’s small and medium enterprises and economic leadership, increasing women’s participation in development planning and improving their access to services. Other recent advances include women’s growing participation in the labour market. However, many economic and social challenges remain for Lao women. Large differences are still evident in the development levels of men and women, and among women. Whether this push towards gender-sensitive policy makes a difference for Mrs. Khong and the millions of women working in the informal sector in Lao PDR remains to be seen.

A recently published report by UN Women titled, Progress of the World’s Women 2015-2016: Transforming Economies, Realizing Rights, investigates the current status of gender equality across the world and makes recommendations for actions to address the gaps in order to achieve sustainable development goals. In addition, this report focuses on the global economic and social dimensions of gender equality. Complementing these findings is a recent study on the Situation of Women Market Vendors in Vientiane Capital, a situational analysis on female market vendors, the first of its kind in Lao PDR.

Speaking at the Vientiane launch of the reports this week, Dr. Miwa Kato, Regional Director, UN Women Regional Office for Asia and the Pacific explained, “The reports look particularly at the 'invisible' economy of unpaid care and domestic work. This invisible contribution is acknowledged to anchor all economies and societies. It is women and girls who carry its weight.”

The study on women market vendors in Vientiane found that despite women representing the vast majority (over 90 per cent) of vendors in fresh food markets across the country, their roles and contribution to the local economies often go unnoticed and their voices unheard in decision-making bodies. Women vendors lack awareness, knowledge, skills and access to credit. As a result, some women choose to set up stalls on the street and face risks, such as being arrested and traffic accidents.

Findings of the Vientiane-based report reflect a greater proportion of women engaging in vulnerable work than men, including informal work, self-employment or unpaid work for the family business.

Ultimately, these finding will come as no surprise to women like Mrs. Khong, who after a long, hot and tiring day of running her road-side stall, arrives home to continuing her job as the domestic labourer and caretaker of her family, all while wondering what tomorrow will bring.

[ຂ່າວພົວພັນສາທາລະນະ]

Photo: UN Women/Yoomi Jun

ພາລະໜ້າທີ່ຂອງແມ່ຍິງທີ່ແນມເບິ່ງບໍ່ເຫັນ: ການຕໍ້ສູ້ເພື່ອການດໍາລົງຊີວິດທີ່ໜ້າພາກພູມໃຈ ແລະ ມີຄວາມໝາຍ ຢູ່ໃນຂະແໜງທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ ຢູ່ໃນ ສປປລາວ

English | ພາສາລາວ

ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ສປປລາວ — ໃນແຕ່ລະເຊົ້າ ນາງ ກອງ ແມ່ນຕື່ນແຕ່ເດິກເພື່ອກະກຽມອາຫານເຊົ້າ ແລະມ້ຽນມັດເຮືອນຊານສໍາລັບຄອບຄົວຂອງລາວຢູ່ວຽງຈັນ, ນະຄອນຫຼວງຂອງ ສປປລາວ. ເມື່ອຜົວ ແລະ ລູກໆຂອງລາວຕື່ນມາ ລາວກໍ່ຍັງມີວຽກທີ່້ຕ້ອງເຮັດຕໍ່ອີກຫຼາຍຊົ່ວໂມງ ແລະ ຮີບຟ້າວໄປຕະຫຼາດເພື່ອຕັ້ງຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຢູ່ຂ້າງຖະໜົນເພື່ອຂາຍໝາກໄມ້ສົດ ແລະ ເຂົ້າ ໜົມໃຫ້ກັບລູກຄ້າທີ່ກໍາລັງຟ້າວຟັ່ງໄປວຽກໃນຕອນເຊົ້າ. ຕອນນີ້ ນາງ ກອງ ແມ່ນມີຄວາມກັງວົນໃຈ ຍ້ອນວ່າມີຂ່າວວ່າ ຕະຫຼາດຈະໄດ້ຖືກພັດທະນາ ແລະ ນາງ ຈະຖືກໃຫ້ບັງຄັບອອກຈາກຕະຫຼາດໄປ ຫຼື ບໍ່ສາມາດຈ່າຍຄ່າເຊົ່າຮ້ານຂອງນາງທີ່ແພງຂື້ນ. ຜົວຂອງນາງກອງ ແມ່ນມີລາຍຮັບແຮງງານທີ່ຕໍ່າ ແລະ ຖ້າບໍ່ມີທຸລະກິດນ້ອຍໆຂອງນາງ ລາວ ແລະ ຜົວຂອງລາວກໍຈະປະເຊີນກັບບັນຫາໃນການສະໜັບສະໜູນໃຫ້ລູກສາວຂອງຕົນໄປໂຮງຮຽນ ແລະ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສໍາລັບການເປັນຢູ່ໃນຄອບຄົວ

ໃນຖານະເປັນຜູ້ປະກອບການທີ່ເຮັດວຽກໜັກຄົນໜື່ງ ນາງກອງ ແມ່ນໄດ້ວາງແຜນສໍາລັບສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂື້ນກັບຕົນເອງແລ້ວ. “ຖ້າວ່າຄ່າເຊົ່າຂື້ນອີກ ຫຼາຍໆຄົນກໍ່ຈະຢູ່ບ່ອນນີ້ບໍ່ໄດ້. ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ຍ້າຍໄປຕະຫຼາດອື່ນ ແລະ ເລີ່ມຕົ້ນໃໝ່. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ຢູ່ຕະຫຼາດບໍ່ສົນໃຈນໍາພວກເຮົາ,” ນາງ ກອງ ກ່າວ

ນາງ ກອງບໍ່ແມ່ນຜູ້ດຽວທີ່ຕົກຢູ່ໃນຄວາມທ້າທາຍ ແລະ ວິຕົກກັງວົນ ໃນການດໍາລົງຊີວິດທີ່ດີ ແລະ ມີຄວາມໝັັ້ນຄົງ ເພື່ອສະໜັບສະໜູນຄອບຄົວຂອງຕົນ. ແມ່ຍິງຫຼາຍໆລ້ານຄົນຢູ່ທົ່ວໂລກແມ່ນພວມປະເຊີນບັນຫາທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ ໂດຍມີພື້ນຖານຈາກຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງດ້ານບົດບາດ ຍິງ-ຊາຍ. ກ່າວຄື ແມ່ຍິງແມ່ນຍັງບໍ່ຄວາມສະເໝີພາບ ຢູ່ໃນສະຖານທີ່ເຮັດວຽກ ແລະ ກໍາລັງຕໍ່ສູ້ເພື່ອສິດສະເໝີພາບຂອງພວກເຂົາເພື່ອໃຫ້ມີວຽກເຮັດງານທໍາທີ່ດີ, ຄ່າຈ້າທີ່ເປັນທໍາ, ເງື່ອນໄຂການເຮັດວຽກທີ່ປອດໄພ, ມີບໍານານທີ່ເໝາະສົມໃນເວລາເຖົ້າແກ່, ການປິ່ນປົວສຸຂະພາບ ແລະ ນໍ້າທີ່ສະອາດ

ຂະແໜງທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ແມ່ນຖືກຄອບງໍາໂດຍແມ່ຍິງລາວ ເຊັ່ນນາງ ກອງ ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນຫຼາຍກ່ວາ 90 ເປີເຊັນຂອງແມ່ຄ້າຢູ່ໃນຕະຫຼາດສົດໃນທົ່ວປະເທດ. ແມ່ຍິງລາວ ແມ່ນປະເຊີນກັບຄວາມສະເໝີພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ ຄືກັນກັບແມ່ຄ້າຕະຫຼາດຫຼາຍໆຄົນຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ ທີ່ອາໄສຂະແໜງທຸລະກິດທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ

ໂດຍອີງຕາມສູນຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ບົດບາດຍິງ-ຊາຍ, ສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ ການຂາດໂອກາດທາງການສຶກສາ ແລະ ເສດຖະກິດ ແລະ ການຈໍາກັດການເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນ ແມ່ນເປັນສິ່ງພັກດັນແມ່ຍິງໄປສູ່ຂະແໜງທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ ແລະ ຜູ້ປະກອບການຂະໜາດນ້ອຍ. ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງແມ່ຍິງຈໍານວນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຕົກຢູ່ໃນໜື່ງ ຫຼື ຫຼາຍກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ: ຊົນເຜົ່າ, ແຮງງານທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ,​ ທຸກຍາກ, ລະດັບການສຶກສາທີ່ຕໍ່າ, ມີຄວາມພິການ ຫຼື ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກຊອກຫຼີກ. ແມ່ຍິງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນປະເຊີນກັບອຸປະສັກທີ່ໃຫຍ່ຕໍ່ກັບວຽກທີ່ມີຄຸນຄ່າ, ການບໍລິການ ແລະ ພື້ນຖານຂອງຄວາມເປັນຢູ່ທີ່ດີ

ຄວາມພະຍາຍາມຂອງລັດຖະບານ ສປປລາວ ເພື່ອປັບປຸງສະຖານະພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງແມ່ຍິງ ແມ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນຢູ່ໃນ ຍຸດທະສາດແຫ່ງຊາດ ເພື່ອສົ່ງເສີມຄວາມກ້າວໜ້າຂອງແມ່ຍິງ ເຊິ່ງມີຈຸດປະສົງໃນການສົ່ງເສີມເສດຖະກິດຂະໜາດໜ້ອຍ ແລະ ກາງຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ຄວາມເປັນຜູ້ນໍາທາງດ້ານເສດຖະກິດ,​ ຍົກສູງການເຂົ້າຮ່ວມຂອງແມ່ຍິງໃນການພັດທະນາແຜນການ ແລະ ປັບປຸງການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການຕ່າງໆ. ຄວາມຄືບໜ້າອື່ນໆແມ່ນລວມທັງການເຂົ້າຮ່ວມທີ່ເພີ່ມຂື້ນຂອງແມ່ຍິງຢູ່ໃນຕະຫຼາດແຮງງານ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ສິ່ງທ້າທາຍທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມຕ່າງໆແມ່ນຍັງຄົງມີຕໍ່ແມ່ຍິງລາວ

ຄວາມແຕກຕ່າງອັນໃຫຍ່ຫຼວງແມ່ນຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນຢູ່ໃນລະດັບການພັດທະນາຂອງຜູ່ຊາຍ ແລະ ແມ່ຍິງ ແລະ ລະຫວ່າງກຸ່ມແມ່ຍິງ. ການພັກດັນເພື່ອກ້າວໄປຫານະໂຍບາຍທີ່ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ບົດບາດຍິງ-ຊາຍ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມແຕກຕ່າງສໍາລັບ ນາງກອງ ແລະ ແມ່ຍິງຫຼາຍໆລ້ານຄົນທີ່ກໍາລັງເຮັດວຽກຢູ່ໃນຂະແໜງທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ ຢູ່ໃນ ສປປລາວ ແມ່ນຍັງຄົງຕ້ອງເບິ່ງຕໍ່ໄປອີກ

ບົດລາຍງານທີ່ໄດ້ຮັບການຕີພິມ ໂດຍອົງການ UN Women ພາຍໄຕ້ຫົວຂໍ້, ຄວາມກ້າວໜ້າຂອງແມ່ຍິງຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ 2015-2016: ການຫັນປ່ຽນທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ເຮັດໃຫ້ສິດທິຂອງແມ່ຍິງເປັນຈິງ, ໄດ້ວິເຄາະເຖິງສະຖານະພາບປະຈຸບັນຂອງຄວາມສະເໝີພາບບົດບາດຍິງຊາຍໃນທົ່ວໂລກ ແລະ ໃຫ້ຄໍາແນະນໍາສໍາລັບມາດຕະການເພື່ອແກ້ໄຂຊ່ອງວ່າງຕ່າງໆ ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍສະຫັດສະວັດດ້ານການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ. ນອກນັ້ນ ບົດລາຍງານດັ່ງກ່າວນີ້ແມ່ນຍັງໄດ້ເລັງໃສ່ມິຕິຕ່າງໆທາງດ້ານສັງຄົມ ແລະ ເສດຖະກິດຂອງໂລກທີ່ຕິດພັນກັບບົດບາດຍິງຊາຍ. ປະກອບສ່ວນໃຫ້ແກ່ສິ່ງທີ່ພົບເຫັນເຫຼົ່ານີ້ ແມ່ນບົດລາຍງານກ່ຽວກັບ ສະພາບຂອງແມ່ຄ້າຕະຫຼາດຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ເຊິ່ງເປັນການວິເຄາະສະພາບຂອງແມ່ຄ້າຕະຫຼາດ, ເປັນຄັ້ງທໍາອິດຢູ່ໃນສປປລາວ

ກ່າວໃນພິທີເຜີຍແຜ່ບົດລາຍງານຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ທ່ານ ດຣ. ມີວະ ກາໂຕະ ຜູ້ອໍານວຍການ ອົງການ UN Women ປະຈໍາພາກພື້ນອາຊີ ແລະ ປາຊິຟິກ ເວົ້າວ່າ “ບົດລາຍງານໂດຍສະເພາະແມ່ນເບິ່ງກ່ຽວກັບ ທຸລະກິດທີ່ 'ເບິ່ງບໍ່ເຫັນ' ຂອງວຽກດູແລເບິ່ງແຍງທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງ ແລະ ວຽກເຮືອນ. ການປະກອບສ່ວນທີ່ແນມເບິ່ງບໍ່ເຫັນນີ້ ແມ່ນຖືກຮັບຮູ້ວ່າເປັນເສົາຄໍ້າໃຫ້ແກ່ທັງໝົດຂອງເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ. ມັນແມ່ນແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກຍິງທີ່ແບກຫາບພາລະອັນນີ້”

ການສຶກສາກ່ຽວກັບແມ່ຄ້າຕະຫຼາດຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ພົບວ່າເຖິງຈະມີແມ່ຍິງເປັນຕົວແທນສ່ວນຫຼາຍ (ຫຼາຍກ່ວາ 90 ເປີເຊັນ) ຂອງແມ່ຄ້າຢູ່ໃນຕະຫຼາດສົດໃນທົ່ວປະເທດ, ບົດບາດ ແລະ ການປະກອບສ່ວນຂອງພວກເຂົາເຈົ້າຕໍ່ກັບເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນແມ່ນມັກບໍ່ຖືກຮັບຮູ້ ແລະ ສິດສຽງຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈຈາກໜ່ວຍງານຕັດສິນບັນຫາ. ແມ່ຄ້າແມ່ນຍັງຄົງຂາດຈິດສໍານຶກ, ຄວາມຮັບຮູ້, ທັກສະ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງສິນເຊື່ອ. ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ ແມ່ຄ້າບາງຄົນເລືອກທີ່ຈະຕັ້ງຮ້ານຕາມທ້ອງຖະໜົນ ແລະ ປະເຊີນຄວາມສ່ຽງ ເຊັ່ນວ່າ ຖືກຈັບກຸມ ແລະ ອຸບັດຕິເຫດຕາມທ້ອງຖະໜົນ

ສິ່ງທີ່ພົບເຫັນຈາກບົດລາຍງານຂອງນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ໄດ້ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງສັດສ່ວນທີ່ຫຼວງຫຼາຍຂອງແມ່ຍິງທີ່ເຂົ້າຮ່ວມຢູ່ໃນວຽກທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຫຼາຍກ່ວາຜູ່ຊາຍ ລວມທັງວຽກທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ, ເຮັດວຽກດ້ວຍຕົນເອງ ຫຼື ວຽກບໍ່ໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງ ສໍໍາລັບທຸລະກິດຄອບຄົວ

ທ້າຍສຸດ ສິ່ງທີ່ພົບເຫັນເຫຼົ່ານີ້ ແມ່ນຈະບໍ່ເປັນທີ່ໜ້າແປກໃຈສໍາລັບແມ່ຍິງຄືກັບ ນາງ ກອງ ຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກອິດເມື່ອຍມາໝົດມື້ໃນການຂາຍເຄື່ອງຢູ່ຕາມຖະໜົນ ເມື່ອກັບຮອດບ້ານແລ້ວຍັງສືບຕໍ່ເຮັດວຽກເປັນແຮງງານໃນຄົວເຮືອນ ແລະ ເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງຄອບຄົວຂອງຕົນ ໃນຂະນະດຽວກັນກໍມີຄວາມກັງວົນໃຈວ່າມື້ອື່ນນັ້ນຈະເປັນແນວໃດຕໍ່