Civil society group hailed for supporting displaced people in remote parts of Myanmar

Date:

English | မြန်မာ

Naw Bway Khu, 54, a nurse of Karen ethnicity, founded Meikswe Myanmar, meaning 'Friends of Myanmar', in 2004. Initially set up to address the health-care needs of women, children, and people living with HIV/AIDS in Myanmar, the organization has since expanded to include support for internally displaced people and to help conflict and disaster-affected communities. Photo: UNHCR/Hkun Ring

For its work aiding and empowering communities uprooted by conflict, Meikswe Myanmar has been named the Asia-Pacific regional winner of the 2022 Nansen Award.

Big smiles greet Naw Bway Khu, 54, as she arrives at the Metta May May Shelter for People Living with HIV/AIDS in Lashio, the largest town in Myanmar’s northern Shan State. Women and children here know her as “Naw Snow” (Snow being the English translation of Bway and Naw an honourific used by people of Karen ethnicity in Myanmar), the leader and founder of the organization that runs this peaceful refuge.

A trained nurse with a friendly demeanour, she acquired the nickname nearly two decades ago when she set up Meikswe Myanmar – meaning “Friends of Myanmar” – with the initial aim of providing antiretroviral therapy and places of refuge for women and children living with HIV/AIDS.

After enduring years of domestic violence during her marriage, Naw Bway Khu wanted to support women in similar situations. Following her husband’s death in 2002, she spent two years working for an international NGO that cared for people living with HIV/AIDS before starting Meikswe Myanmar. Initially she accommodated women in her own home before establishing the centre in Lashio, and later an orphanage.

Tangbau Hkawng Yang, 39, an ethnic Kachin woman. Photo: UNHCR/Hkun Ring
Tangbau Hkawng Yang, 39, an ethnic Kachin woman, works as an assistant at the Metta May May centre in Lashio Township, Shan State, Myanmar. Following the death of her husband in 2012 and subsequent discovery of her HIV infection, she sought help at the Meikswe Myanmar-run shelter, which provides support to people who are living with HIV/AIDS, including antiretroviral treatment and skills training to promote livelihood generation. Photo: UNHCR/Hkun Ring

“I was freed from my previous life [with my husband] and wanted to help women who were [HIV] positive,” she recalls, adding that she felt fortunate to have escaped contracting HIV from her husband. “I often brought them into my home, accepted them and shared with them what I ate. I wanted them to live a long life and fulfil their dreams.”

As the organization started to care for a growing number of patients in rural and isolated communities, Naw Bway Khu noticed that many villages lacked access to basic services such as education and health care. She gradually expanded Meikswe’s programming to offer psychosocial support, education and income-generating activities.

“Meikswe’s work is all about addressing gaps,” she explains. “Depending on the needs we come across, we expand our activities and geographical reach step-by-step.”

In 2015, decades of armed conflict in northern Shan State sharply escalated, displacing tens of thousands. While humanitarian aid reached those who made it to camps for internally displaced people, Naw Bway Khu noted that those who sought safety in villages received little to no assistance. “Those in host communities were forgotten,” she says.

As the strain intensified, Meikswe used funds pooled from staff, their families, friends and relatives to mount an emergency response, distributing food and basic household items to displaced people sheltering in villages. Naw Bway Khu also advocated for more international aid to be allocated to host communities supporting the displaced.

Meikswe Myanmar provides training on the management and storage of emergency relief items. Photo: UNHCR/Hkun Ring
Meikswe Myanmar provides training on the management and storage of emergency relief items. In Kyaukme Township, Shan State, Myanmar, the stockpile is stored at the warehouse of local civil society organization, Nam Khon, and is prepared so that it can be effectively delivered within 72 hours of conflict erupting in the region. Photo: UNHCR/Hkun Ring

Today, Meikswe implements a range of activities to support internally displaced people, their host communities and other vulnerable groups in some 300 locations across six regions and states – from Rakhine State in the west of the country to Shan State in the north, as well as Kayin State in the south-east.

For its dedication to supporting internally displaced people, even in the most hard-to-reach areas, Meikswe has been named the Asia-Pacific Regional Winner of the 2022 UNHCR Nansen Refugee Award, a prize awarded annually by UNHCR, the UN Refugee Agency, to honour those who have gone to extraordinary lengths to help forcibly displaced or stateless people.

With a team of 77 staff members drawn from a variety of backgrounds and ethnic groups, Meikswe’s activities directly benefited some 25,000 people in 2021. This was despite the many logistical, financial and security challenges posed by the COVID-19 pandemic and the military takeover that took place in February of that year.

Meikswe Myanmar founder Naw Bway Khu. Photo: UNHCR/Hkun Ring
Meikswe Myanmar founder Naw Bway Khu meets displaced people at the Shan Literature and Culture Association (SLCA) site for internally displaced people (IDP), in Kyaukme Township, Shan State, Myanmar. The IDPs were displaced in 2021 after fighting erupted between armed ethnic groups. Photo: UNHCR/Hkun Ring

“All of our staff have to follow four values: to provide services for marginalized people, respect all races and religions, treat all fairly, and prioritize the needs of children and women,” Naw Bway Khu says.

She attributes Meikswe’s success in delivering aid to communities cut off from other assistance to her staff. “We do things from the heart,” she says. “No matter how difficult or challenging it is, we are able to work because we have already received the love and trust of the community.”

Besides its dedicated staff, Meikswe’s achievements stem from Naw Bway Khu’s determination to empower displaced and conflict-affected communities so they are eventually able to help themselves.

“We cannot support them forever,” she says. “That is why we also provide technical support, so they can be strong enough on their own.”

At the Namma Bawda village in Shan State’s Lashio Township, a group of 10 displaced women and 11 villagers are part of a Meikswe-supported sewing project that generates an income for their families. The women eagerly show Naw Bway Khu the fabrics they work with.

Ma Noe Lar Sheh, 28, leads the Shwe Bu Thi sewing group in Namma Bawda village, Lashio Township, Shan State. Photo: UNHCR/Hkun Ring
Ma Noe Lar Sheh, 28, leads the Shwe Bu Thi sewing group in Namma Bawda village, Lashio Township, Shan State. Internally displaced since 2012, she completed her own sewing training through Meikswe Myanmar and now teaches a group of some 21 internally displaced people and host community members how to sew and run their own businesses. Photo: UNHCR/Hkun Ring

“I think it is very good of Meikswe to support us like this,” says Noe Lar Sheh, a displaced woman living in the village. “We've never experienced anything like it before.”

Meikswe’s empowerment initiatives also extend to its support to local community-based and civil society organizations that are often the first responders during times of crisis.

Recognizing the need for communities to be able to quickly respond to arrivals of displaced people, the organization trains them on how to carry out a basic humanitarian response. It also acts as a bridge between them and the international organizations that can provide much-needed resources.

For the Otamaung Association, a civil society organization operating in Shan State’s Kyaukme Township, Meikswe’s trainings have been invaluable. First set up to provide health support to people from highland areas, the association has now expanded to provide emergency assistance to those displaced by conflict.

Mai Ye Win Aung is the general secretary of civil society organization, the Otamaung Association. Photo: UNHCR/Hkun Ring
Mai Ye Win Aung is the general secretary of civil society organization, the Otamaung Association, which operates in Kyaukme Township, Shan State, Myanmar. The Otamaung Association works mainly in the emergency response sector and is a local partner of Meikswe Myanmar, which delivers emergency support to disaster and conflict-affected communities. Photo: UNHCR/Hkun Ring

There is a Myanmar proverb that says one sturdy tree can support 10,000 birds. Meikswe is like a big shady tree, supporting organizations like us to have the confidence and capacity to carry out our work,” says Mai Ye Win Aung, the General Secretary of the Otamaung Association.

Naw Bway Khu is determined to keep expanding Meikswe’s reach so they can assist more communities. “We will continue to work to achieve the rights that every human being should have,” she says. “Meikswe’s logo shows a small boat with a dove on it. I intend to help those on our boat as much as we can. We will help them find peace.”

For more Nansen stories, including photos and video, please visit unhcr.org/media-nansen-refugee-award-2022.

 

မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဝေးလံခေါင်သီသောဒေသများမှနေရပ်စွန့်ခွာပြည်သူများအား
ထောက်ပံ့ကူညီခြင်းအတွက် အရပ်ဘက်လူမှုအဖွဲ့အစည်းအား ဂုဏ်ပြုချီးကျူးခဲ့ခြင်း

၂၀၂၂ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၀၄ ရက်။

English | မြန်မာ

ခေါင်းစဉ်-အသက် ၅၄ နှစ်အရွယ် ကရင်လူမျိုး သူနာပြုဆရာမနော်ဘွေခူ တစ်ယောက်သည် ၂၀၁၄ခုနှစ်မှစ၍ မိတ်ဆွေ မြန်မာကို စတင် တည်ထောင်ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ အစောပိုင်းတွင် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကျန်းမာရေးစောင့်‌‌ရှောက်မှုလိုအပ်နေသော HIV/AIDS ရောဂါကူးစက်ခံသူများနှင့် ကလေးငယ်၊ အမျိုးသမီး ကျန်းမာရေးလိုအပ်ချက်များကို ဖြေရှင်းကူညီပေးနိုင်ရန် ဖွဲ့စည်းခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သဘာဝဘေးအန္တရာယ် နှင့် ပဋိပက္ခဒဏ်တွေ့ကြုံခံစားနေရသော လူမှုအသိုင်းအဝန်းကိုကူညီရန်နှင့် နေရပ်စွန့်ခွာ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများအတွက် ကူညီပံ့ပိုးပေးနိုင်ရန် အဖွဲ့အစည်းအား တိုးချဲ့ခဲ့သည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

ပဋိပက္ခကြောင့်နေရပ်စွန့်ခွာရသူများကိုကူညီပေးခြင်းနှင့်စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပေးခြင်း
တို့အတွက်မိတ်ဆွေမြန်မာသည်၂၀၂၂နန်ဆန်ဆု၏အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသဆိုင်ရာဆုကိုရရှိခဲ့သည်။

ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းရှိ အကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်သည့် လားရှိုးမြို့ရှိ ခုခံအားကျဆင်းသည့်ရောဂါကူးစက်ခံထား ရသူများနေထိုင်ရာ မေတ္တာမေမေဂေဟာသို့ရောက်ရှိလာသည့် နော်ဘွေခူ(၅၄)နှစ်ကို ပျော်ရွှင်မှုအတိဖြင့် ပြည့်စုံသည့်အပြုံးများဖြင့်ကြိုဆိုနှုတ်ဆက်ကြသည်။ ဤငြိမ်းချမ်းသောခိုလှုံရာနေရာကို ကူညီစောင့်ရှောက် ပေးနေသည့်အဖွဲ့အစည်းကိုဦးဆောင်သူနှင့်တည်ထောင်သူဖြစ်သည့်သူမကို ထိုနေရာတွင်နေထိုင်ကြသည့် အမျိုးသမီးများနှင့်ကလေးသူငယ်များကနော်စနိုး (စနိုးသည် ဘွေဟူသည့်အမည်အား အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် ပြန်ဆိုထားခြင်းဖြစ်) အနေဖြင့်သိရှိကြသည်။

နွေးထွေးဖော်ရွေသည့်အမူအရာဖြင့်ပြုမူပြောဆိုလေ့ရှိသည့် သူနာပြုသင်တန်းဆင်းတစ်ဦးဖြစ်သည့်သူမသည် “လူသားတိုင်းအတွက်မိတ်ဆွေ”ဟူသည့်အဓိပ္ပါယ်ကိုဖော်ဆောင်သည့် မိတ်ဆွေမြန်မာဟူသောချစ်စနိုးအမည်ကို အဖွဲ့စတင်တည်ထောင်ခဲ့သည့် လွန်ခဲ့သည့်ဆယ်စုနှစ်နှစ်နှစ်ခန့်ကရရှိပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပြီး၊ သူမ၏ကနဦးရည်ရွယ်ချက်မှာ ခုခံအားကျဆင်းမှုရောဂါကူးစက်ခံထားရသည့်အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးသူငယ်များအား ARTကုထုံးဖြင့်ကုသပေး ခြင်းဖြင့် လူတိုင်းသက်တမ်းစေ့နေနိုင်ရန်ကူညီစောင့်ရှောက်မှုပေးနိုင်ရေးနှင့် ခိုလှုံနေထိုင်ရာနေရာပံ့ပိုးကူညီ ပေးနိုင်ရန်အတွက်ဖြစ်သည်။

အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှုကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြံ့ကြံ့ခံခဲ့ရပြီးနောက် နော်ဘွေခူသည် အလားတူအခြေအနေမျိုး ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသည့်အမျိုးသမီးများကို ကူညီပံ့ပိုးပေးချင်ခဲ့သည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်တွင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူကွယ်လွန် ပြီးနောက် မိတ်ဆွေမြန်မာစတင်မတည်ထောင်မီခင်ကာလအတွင်း သူမသည် ခုခံအားကျဆင်းမှုရောဂါကူးစက်ခံ ထားရသည့်ဝေဒနာရှင်များကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးသည့် INGO တစ်ခုတွင် နှစ်နှစ်ကြာအလုပ်လုပ်ခဲ့သည်။ ကနဦး၌ လားရှိုးမြို့တွင်ဂေဟာမတည်ထောင်ခင်အချိန်က အမျိုးသမီးများအား သူမ၏ကိုယ်ပိုင်နေအိမ်တွင် ခေါ်ယူစောင့်ရှောက်ထားခဲ့ပြီး နောင်တွင်ဂေဟာအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲခဲ့သည်။

Tangbau Hkawng Yang, 39, an ethnic Kachin woman. Photo: UNHCR/Hkun Ring
ခေါင်းစဉ်-အသက် ၃၉ နှစ်အရွယ် တန်ဘောင်ခေါင်ယန်း ဟာ ကချင်လူမျိုးအမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ ရှမ်းပြည်နယ်၊ လားရှိုးမြို့နယ်ရှိ မေတ္တာမေမေစင်တာတွင် လက်ထောက်တစ်ဦးအဖြစ် လုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်။ ၂၀၁၂ခုနှစ်တွင် သူမအမျိုးသားဆုံးပါး ခဲ့သည့်နောက်ပိုင်း သူမဟာ HIVကူးစက်ခံထားရမှုတွေ့ရှိခဲ့ရ၍ မိတ်ဆွေမြန်မာအဖွဲ့၏ခိုလှုံရာနေသို့ရောက်ရှိခဲ့ပြီးနောက် HIV/AIDS ရောဂါခံစား နေရသူများအား ကူညီထောက်ပံ့ပေးလျက်ရှိရာ ART ဆေးကုသမှုအပါအဝင် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းဆိုင်ရာ မြှင့်တင်ပေးအပ်နိုင်ရန် ကျွမ်းကျင်မှုလေ့ကျင့်သင်ကြားပေးမှုများ ပံ့ပိုးကူညီလျက်ရှိသည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

“ကျွန်မအရင်လိုနေခဲ့ရတဲ့ဘဝကနေကင်းလွတ်ခဲ့ပြီးနောက် ခုခံအားကျဆင်းမှုရောဂါကူးစက်ခံထားရတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကိုကူညီပေးချင်ခဲ့ပါတယ်”ဟု သူမကပြန်ပြောင်းပြောဆိုခဲ့သည်။ “သူတို့ကို ကျွန်မအိမ်ကို မကြာခဏခေါ်လာတယ်၊ လက်ခံတယ်၊ ကျွန်မစားတဲ့အထဲက သူတို့မျှ‌ဝေပေးတယ်။ ကျွန်မသူတို့ကို အသက်ရှည်ရှည် နေစေချင်တယ်၊ သူတို့ရဲ့အိပ်မက်တွေကိုဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်။”

ဤအဖွဲ့အစည်းအနေဖြင့် ကျေးရွာနှင့်သီးခြားလူမှုအသိုက်အ၀န်းများတွင် လူနာဦးရေတိုးပွားလာမှုကို ကူညီ စောင့်ရှောက်ရန်စတင်ခဲ့သော်လည်း၊ ကျေးရွာအများအပြားတွင် ပညာရေးနှင့် ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှုကဲ့သို့သော အခြေခံဝန်ဆောင်မှုများ လက်လှမ်းမမီနိုင်သည်ကို နော်ဘွေခူး သတိပြုမိခဲ့သည်။ သူမအနေဖြင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပံ့ပိုးကူညီမှု၊ ပညာရေးနှင့်၀င်ငွေရလုပ်ငန်းများကို ပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်ရန်အတွက် မိတ်ဆွေမြန်မာ၏လုပ်ငန်းအစီအစဉ်များကို တဖြည်းဖြည်း ချဲ့ထွင်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

“မိတ်ဆွေမြန်မာရဲ့အလုပ်ကလိုအပ်ချက်တွေကိုကူညီဖြေရှင်းဖို့အတွက်ပါပဲဟု၎င်းကရှင်းပြသည်။"ကျွန်မတို့တွေ့ရှိလာတဲ့လိုအပ်ချက်များအပေါ်မူတည်ပြီး ကျွန်မတို့ရဲ့လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်မှုတွေနဲ့ လုပ်ဆောင်နိုင်မဲ့နယ်မြေ အနေအထား တွေကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ချဲ့ထွင်ဆောင်ရွက်ပါတယ်။"

၂၀၁၅ ခုနှစ်တွင် ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်း၌ ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာညောင်းခဲ့သည့်လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခများ သိသိသာသာပြင်းထန်လာခဲ့ပြီး လူထောင်ပေါင်းများစွာနေရပ်စွန့်ခွာခဲ့ကြရသည်။ ပြည်တွင်းနေရပ်စွန့်ခွာသူများ နေထိုင်ရာစခန်းများရှိရာသို့ လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုဆိုင်ရာအကူအညီများရောက်ရှိနေချိန်တွင် ကျေးရွာများ၌သာ ဘေးကင်းလုံခြုံမှုကိုရှာဖွေနေရသည့်သူများသည် အကူအညီအနည်းငယ်မျှသာရရှိခြင်း သို့မဟုတ် လုံး၀မရရှိခြင်းတို့ကိုတွေ့ကြုံနေရကြောင်းနော်ဘွေခူသတိပြုမိခဲ့သည်။ “လက်ခံကူညီပေးတဲ့ ကျေးရွာတွေမှာနေထိုင်နေရသူတွေက အမေ့လျော့ခံခဲ့ရတယ်”ဟု သူမကဆိုသည်။

ပံ့ပိုးကူညီမှုများအရှိန်မြှင့်တင်ဆောင်ရွက်လာရသဖြင့် မိတ်ဆွေမြန်မာသည် ၎င်း၏ဝန်ထမ်းများ၊ ၎င်းတို့၏ မိသားစုများ၊ သူငယ်ချင်းများနှင့် ဆွေမျိုးများထံမှစုစည်းထားသော စုပေါင်းပါ၀င်ထားသည့် ရံပုံငွေများကို အသုံးပြု၍ အရေးပေါ်တုံ့ပြန်ကူညီရေးနှင့် ကျေးရွာများတွင်ခိုလှုံနေထိုင်နေသည့်နေရပ်စွန့်ခွာသူများအတွက် အစားအသောက်နှင့်အခြေခံအိမ်သုံးပစ္စည်းများဖြန့်ဝေပေးခဲ့သည်။နော်ဘွေခူးသည်နေရပ်စွန့်ခွာနေထိုင်ရသူများကို ကူညီပံ့ပိုးပေးနေသည့် လူမှုအသိုက်အဝန်းများအတွက် နိုင်ငံတကာအကူအညီများ ပိုမိုခွဲဝေချထား ပေးရန် လည်း တိုက်တွန်းလှုံ့ဆော်ခဲ့သည်။

Meikswe Myanmar provides training on the management and storage of emergency relief items. Photo: UNHCR/Hkun Ring
ခေါင်းစဉ်-မိတ်ဆွေမြန်မာမှ အရေးပေါ်ကယ်ဆယ်ရေးပစ္စည်းများ သိုလှောင်သိမ်းဆည်းမှုစီမံခန့်ခွဲခြင်းဆိုင်ရာ သင်တန်းများကို ပေးအပ်လျက် ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ ရှမ်းပြည်နယ်၊ ကျောက်မဲမြို့နယ်တွင် ထောက်ပံ့ရေးပစ္စည်းများကို ပြည်တွင်းအရပ်ဖက် အဖွဲ့အစည်း၏ ပစ္စည်းသိုလှောင်ရေးဂိုထောင်တွင် သိမ်းဆည်းလျက်ရှိသောကြောင့် ၇၂ နာရီအတွင်း ဒေသအတွင်းပဋိပက္ခ ဖြစ်ပွားရာနေရာများသို့ ထိရောက်စွာပို့ဆောင်ပေးနိုင်ရန် ပြင်ဆင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

ယနေ့ မိတ်ဆွေမြန်မာသည် အရှေ့တောင်ဘက်တွင်ကရင်ပြည်နယ်နှင့် မြောက်ဘက်တွင် ရှမ်းပြည်နယ်မှ အနောက်ဘက်တွင်ရခိုင်ပြည်နယ်အထိ တိုင်းဒေသကြီးနှင့် ပြည်နယ်ခြောက်ခုရှိ နေရာပေါင်း၃၀၀နီးပါးတွင် ပြည်တွင်းနေရပ်စွန့်ခွာရသူများ၊ ၎င်းတို့အားလက်ခံကူညီပေးသည့် လူမှုအသိုက်အ၀န်းများနှင့်အခြားသော ထိခိုက်လွယ်သည့်အုပ်စုများအားပံ့ပိုးကူညီရန်အတွက် လုပ်ငန်းပေါင်းများစွာကို အကောင်အထည်ဖော် ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။

ပြည်တွင်းနေရပ်စွန့်ခွာနေထိုင်ရသူများအားကူညီပံ့ပိုးရန်အတွက် ‌‌‌‌ဝေးလံခေါင်ဖျားဒေသများ၌သို့ပင် ရောက်ရှိ နိုင်အောင် ပြင်းပြသည့်စိတ်ဆန္ဒဖြင့်မဆုတ်မနစ်အားထုတ်လုပ်ဆောင်မှုများကြောင့်၊ အတင်းအကျပ်နေရပ်စွန့်ခွာ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ရသူများနှင့် နိုင်ငံမဲ့နေသူများအားကူညီစောင့်ရောက်ရန်ရွပ်ရွပ်ချွံချွံကြိုးပမ်းအားထုတ် လုပ်ဆောင်နေသူများအား ကုလသမဂ္ဂဒုက္ခသည်ဆိုင်ရာအေဂျင်စီ UNHCR မှ နှစ်စဥ်ဂုဏ်ပြုချီးမြှင့်သည့် UNHCR Nansen Refugee Award 2022 ၏ အာရှပစိဖိတ်ဒေသဆိုင်ရာဆုရှင်အဖြစ် မိတ်ဆွေမြန်မာအား ရွေးချယ် ချီးမြှင့်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။

နောက်ခံအခြေအနေမျိုးစုံနှင့် တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုပေါင်းစုံတို့ပါ၀င်သည့် ဝန်ထမ်းပေါင်း ၇၇ဦးဖြင့် ဖွဲ့စည်း ထားသော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ဖြစ်သည့် မိတ်ဆွေမြန်မာ၏လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်မှုများသည် ၂၀၂၁ခုနှစ်အတွင်း လူပေါင်း ၂၅,၀၀၀ခန့်ကိုတိုက်ရိုက်အကျိုးပြုနိုင်ခဲ့သည်။ ယင်းလုပ်ဆောင်မှုများသည် COVID-19 ကပ်ရောဂါနှင့် ထိုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည့်အာဏာသိမ်းမှုတို့ကြောင့် ထောက်ပံ့ပို့ဆောင်ရေး၊ ဘဏ္ဍာရေးနှင့် လုံခြုံရေးဆိုင်ရာစိန်ခေါ်မှုများစွာနှင့် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသည့်ကြားမှပင်လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

Meikswe Myanmar founder Naw Bway Khu. Photo: UNHCR/Hkun Ring
ခေါင်းစဉ်-မြန်မာနိုင်ငံ ရှမ်းပြည်နယ်၊ ကျောက်မဲမြို့နယ်ရှိ နေရပ်စွန့်ခွာရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများနေထိုင်ရာ စခန်းတစ်ခုတွင် မိတ်ဆွေမြန်မာ တည်ထောင်သူ နော်ဘွေခူသည် နေရပ်စွန့်ခွာသူများအား တွေ့ဆုံနေခြင်းဖြစ်သည်။ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့များအကြား တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သောကြောင့် ယင်းနေရပ်စွန့်ခွာသူများသည် ၂၀၁၂ခုနှစ်မှစ၍ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ခဲ့ရသည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

“ကျွန်မတို့ရဲ့ဝန်ထမ်းများအားလုံးက ခွဲခြားဖယ်ကြဥ်ခံရသူများအားကူညီထောက်ပံ့မှုများပေးရန်၊ လူမျိုးနှင့် ဘာသာအားလုံးကိုလေးစားရန်၊ အားလုံးကိုတန်းတူရည်တူဆက်ဆံရန်နှင့် ကလေးများနှင့် အမျိုးသမီးများ၏လိုအပ်ချက်များကို ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်ရန်စတဲ့အခြေခံစည်းမျည်းလေးချက်အတိုင်း လိုက်နာ ဆောင်ရွက်ကြရတယ်” ဟု နော်ဘွေခူက ဆိုသည်။

သူမသည် သူမ၏ဝန်ထမ်းများမှ အခြားအကူအညီများ မရောက်ရှိနိုင်သည့် ကျေးရွာများသို့အကူအညီများ ပေးပို့နိုင်ရန် စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သည့် မိတ်ဆွေမြန်မာ၏အောင်မြင်မှုကို အလေးထားအသိအမှတ်ပြုပါသည်။ “ကျွန်မတို့က နှလုံးသားနဲ့ပဲအလုပ်လုပ်ပါတယ်”ဟု သူမကဆိုပါသည်။ “ဘယ်လောက်ပဲ ခက်ခဲခက်ခဲ၊ ဘယ်လိုစိန်ခေါ်မှုတွေပဲ ရှိရှိ ရပ်ရွာရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ယုံကြည်မှုကိုရရှိထားပြီးဖြစ်လို့ ကျွန်မတို့လုပ်နိုင်မှာပါ”

မိတ်ဆွေမြန်မာ၏အောင်မြင်မှုများသည် အလုပ်အပေါ်စူးစိုက်နှစ်မြှုပ်လုပ်ကိုင်နေသည့်၄င်း၏၀န်ထမ်းများအပြင် နေရပ်စွန့်ခွာနှင့်ပဋိပက္ခဒဏ်ခံလူမှုအသိုက်အ၀န်းများအား နောင်တစ်ချိန်တွင်ယင်းတို့ကိုယ်တိုင်မိမိကိုယ်မိမိကူညီ စောင့်ရှောက်နိုင်စွမ်းရှိစေရေးအတွက် စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည့် နော်ဘွေခူ၏ပြင်းပြသည့် ဇွဲသတ္တိကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။

“ကျွန်မတို့ သူတို့ကို အမြဲတစေကူညီထောက်ပံ့ပေးဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး” ဟု သူမက ဆိုသည်။ "ဒါကြောင့် လည်း ကျွန်မတို့က နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာအထောက်အကူတွေကိုလဲ ကူညီပံ့ပိုးပေးတဲ့အတွက် သူတို့ဟာ သူတို့ဘာသာ သူတို့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းနိုင်မှာဖြစ်တယ်။"

ရှမ်းပြည်နယ်၊ လားရှိုးမြို့နယ် နမ္မဘောဒကျေးရွာမှ နေရပ်စွန့်ခွာနေထိုင်သူ အမျိုးသမီး ၁၀ ဦးနှင့် ဒေသခံရွာသား ၁၁ ဦးတို့ တက်ရောက်ခဲ့သည့်စက်ချုပ်သင်တန်းစီမံကိန်းသည် မိတ်ဆွေမြန်မာမှပံ့ပိုးကူညီပေးသည့်လုပ်ငန်းများ အနက် တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြစ်ပြီး သင်တန်းသားများအနေဖြင့် ၎င်းတို့၏မိသားစုများ အတွက် ဝင်ငွေရ လုပ်ငန်း တစ်ခု အနေဖြင့်လုပ်ဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သင်တန်းသူအမျိုးသမီးများမှ ယင်းတို့ချုပ်လုပ်လျက်ရှိသည့် အထည်များကို နော်ဘွေခူအားစိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့်ပြသလျက်ရှိသည်။

Ma Noe Lar Sheh, 28, leads the Shwe Bu Thi sewing group in Namma Bawda village, Lashio Township, Shan State. Photo: UNHCR/Hkun Ring
ခေါင်းစဉ်-မနိုးလာရှဲ သည် အသက်၂၈နှစ်အရွယ်ရှိပြီး ရှမ်းပြည်နယ် လားရှိုးမြို့နယ်ရှိ နမ္မဗောဒကျွေးရွာမှ ရွှေဘူသီးစက်ချုပ်အဖွဲ့တွင် ဦးဆောင်လုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်။ ၂၀၁၂ခုနှစ်ကတည်းက နေရပ်စွန့်ခွာရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပြီး မိတ်ဆွေမြန်မာ၏စက်ချုပ် သင်တန်းများကို ပြီးပြည့်စုံစွာတက်ရောက်ခဲ့သူဖြစ်၍ ယခုအခါ အဖွဲ့တစ်ခုတွင် ၂၁ဦးပါရှိသော နေရပ်စွန့်ခွာသူများနှင့် ဖေးမကူညီ လျက်ရှိသောရပ်ရွာအတွင်းနေထိုင်သူများအား ၄င်းတို့ကိုယိပိုင်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအဖြစ် ရပ်တည်လုပ်ကိုင်နိုင်ရန် စက်ချုပ်လုပ်မှုနှင့် ပတ်သက်၍လေ့ကျင့်သင်ကြားလျက်ရှိသည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

“ဒီလိုမျိုး မိတ်ဆွေမြန်မာရဲ့အထောက်အပံ့ရတာ အရမ်းကောင်းတယ်လို့ထင်ပါတယ်”ဟု ရွာတွင်နေထိုင်သော နေရပ်စွန့်ခွာအမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည့် နိုးလာရှေက ပြောသည်။ “အရင်ကဆို ကျွန်မတို့ အခုလို အတွေ့အကြုံမျိုး လုံး၀မရဖူးဘူး။”

မိတ်ဆွေမြန်မာ၏စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပေးသည့်ဆောင်ရွက်မှုများသည် အခက်အခဲကျရောက်သည့် အချိန် ကာလများတွင် ကနဦးတုံ့ပြန်ကူညီမှုဆောင်ရွက်ပေးလေ့ရှိကြသည့် ဒေသခံရပ်ရွာလူထုအခြေပြုနှင့် အရပ်ဘက် လူမှုအဖွဲ့အစည်းများထံသို့လည်းဖြန့်ကျက်ကူညီပံ့ပိုးပေးခဲ့သည်။

ရပ်ရွာလူထု၏လိုအပ်ချက်ကိုအသိအမှတ်ပြုသည့်အနေဖြင့် နေရပ်စွန့်ခွာပြည်သူများရောက်ရှိလာပါက လျင်မြန်စွာ တုံ့ပြန်ကူညီဆောင်ရွက်ပေးနိုင်ရန်အတွက် အဖွဲ့အစည်းအနေဖြင့် အခြေခံလူသားချင်းစာနာ ထောက်ထားမှု ဆိုင်ရာ တုံ့ပြန်ကူညီမှုများကိုမည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကိုလေ့ကျင့်သင်ကြားပေးပါသည်။ ထို့အပြင် အဖွဲ့အနေဖြင့် အရေးတကြီးလိုအပ်သည့်အရင်းအမြစ်များကိုပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်သော နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းများနှင့် ဒေသခံ အဖွဲ့အစည်းများအကြားတွင်လည်း ပေါင်းကူးတံတားတစ်စင်းအနေဖြင့် ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ပေးပါသည်။

ရှမ်းပြည်နယ်၊ ကျောက်မဲမြို့နယ်တွင်လုပ်ငန်းလုပ်ဆောင်နေသည့် အရပ်ဘက်လူမှုအဖွဲ့အစည်းတစ်ဖွဲ့ဖြစ်သည့် အိုမ်တမာဝ်းအသင်းအတွက် မိတ်ဆွေမြန်မာ၏သင်တန်းတွေများသည် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်ပေ။ ကုန်းမြင့်ဒေသမှ ပြည်သူများအတွက်ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာအကူအညီများပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်ရန်ရည်ရွယ်၍ စတင်တည်ထောင်ခဲ့ သော်လည်း၊ ယခုအခါတွင် အိုမ်တမာဝ်းအသင်းအနေဖြင့် ပဋိပက္ခကြောင့်နေရပ်စွန့်ခွာလာခဲ့ရသူများအား အရေးပေါ်အကူအညီများ ပံ့ပိုးကူညီပေးနိုင်ရန်တိုးချဲ့လုပ်ကိုင်လာခဲ့သည်။

Mai Ye Win Aung is the general secretary of civil society organization, the Otamaung Association. Photo: UNHCR/Hkun Ring
ခေါင်းစဉ်-မိုင်းရဲဝင်းအောင်သည် အုတမော့အသင်း၏ အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးအဖြစ်လုပ်ကိုင်လျက်ရှိပြီး ရှမ်းပြည်နယ် ကျောက်မဲမြို့နယ် အတွင်း ပရဟိတလုပ်ငန်းများလုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်။ အုတမော့အသင်းသည် အရေးပေါ်အကူအညီတုံ့ပြန်မှုလုပ်ငန်းများကို အဓိကထား ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပြီး မိတ်ဆွေမြန်မာ၏ ပြည်တွင်းမိတ်ဖက်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ၄င်းတို့သည် သဘာဝဘေးအန္တရာယ် နှင့် ပဋိပက္ခဖြစ်ပွားမှုတွေ့ကြုံခံစားလျက်ရှိသော လူမှုအသိုင်းအဝန်းထံ အရေးပေါ်ထောက်ပံ့မှု အကူအညီများ ပေးအပ်လျက်ရှိသည်။ ဓာတ်ပုံ: UNHCR/Hkun Ring

“သစ်တစ်ပင်ကောင်းရင်ငှက်တစ်သောင်းနားနိုင်တယ်”ဆိုတဲ့ မြန်မာစကားပုံတစ်ခုရှိပါတယ်။ မိတ်ဆွေမြန်မာ ဆိုတာ အရိပ်ရသစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်လိုပါပဲ၊ ကျွန်တော်တို့လို အသင်းအဖွဲ့တွေကို ယုံကြည်ချက်ရှိရှိ စွမ်းဆောင်ရည် အပြည့်နဲ့ဆောင်ရွက်နိုင်တဲ့စွမ်းရည်ရှိအောင်ပံ့ပိုးပေးနေပါတယ်ဟု အိုမ်တမာဝ်းအသင်း အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး မိုင်းရဲဝင်းအောင်က ပြောသည်။

နော်ဘွေခူသည် လူမှုအသိုက်အဝန်းများကို ပိုမိုကူညီနိုင်စေရန် မိတ်ဆွေမြန်မာ၏လုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို ဆက်လက်တိုးချဲ့သွားရန် သန္နိဋ္ဌာန်ချထားပါသည်။ “လူသားတိုင်းရသင့်ရထိုက်တဲ့အခွင့်အရေးတွေရရှိဖို့ ကျွန်မတို့ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သွားမှာပါ” ဟု သူမကဆိုသည်။ “မိတ်ဆွေမြန်မာရဲ့လိုဂိုမှာ ချိုးငှက်နဲ့လှေငယ်တစ်စင်းကို ပြသထားတယ်။ အဲဒီလှေလေးပေါ်မှာလူတွေကိုတတ်နိုင်သလောက် ကူညီပေးဖို့ရည်ရွယ်ထားပါတယ်။ သူတို့ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရှာတွေ့နိုင်အောင် ကူညီပေးမယ်။”

ဓာတ်ပုံနှင့် ဗီဒီယို အပါအဝင် နောက်ထပ် Nansen ဇာတ်လမ်းများအတွက် ဤနေရာတွင် ကျေးဇူးပြု၍ ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုပါ။